Panleukopenia kotów jest wysoce zakaźną i często śmiertelną chorobą. Wirus wywołuje panleukopenię poprzez zakażenie organizmu niezwykle długo żyjącą postacią wirusa znanego jako parwowirus. U kotów, które cierpią na tę ostrą infekcję, występują takie objawy, jak gorączka, brak łaknienia, wymioty, biegunka, ból brzucha i odwodnienie. W tym artykule omówione zostaną objawy panleukopenii kotów oraz sposoby ich rozpoznawania.
Mamy przyjemność przedstawić artykuł przygotowany w porozumieniu z sorrisosolare.pl
Koronawirus jelitowy kotów
W tym badaniu oceniano związek między koronawirusem jelitowym kotów a chorobami zakaźnymi u kotów. Koty były zakażane 0,5 ml wyciągu z kału kilka dni po jego pozyskaniu. Po zakażeniu koty były badane pod kątem przewlekłych i ostrych objawów choroby. Koty były hodowane w otwartym pomieszczeniu, w którym przebywało nie więcej niż pięć zwierząt. Opiekunowie dbali o to, aby ograniczyć rozprzestrzenianie się skażonej ściółki.
Badanie miało na celu poszerzenie naszej wiedzy na temat patogenezy FECV. Monitorowaliśmy zakaźność wirusa w hodowlach enterocytów, początek i czas trwania wiremii, poziom przeciwciał neutralizujących oraz dynamikę kilku podgrup leukocytów. Pomimo zróżnicowanych wyników wiemy, że FECV wywołuje śmiertelne zakaźne zapalenie otrzewnej kotów.
Zakaźne zapalenie otrzewnej kotów
Zakaźne zapalenie otrzewnej kotów jest poważną chorobą zapalną wywoływaną przez wirus, która dotyka zarówno koty domowe, jak i dzikie. Infekcja jest spowodowana mutacją koronawirusa i wywołuje niekontrolowaną reakcję immunologiczną. Może ona prowadzić do zapalenia jelit, mózgu i innych narządów. Leczenie ma na celu kontrolowanie objawów i zapobieganie trwałym uszkodzeniom narządów.
Chociaż FIP jest chorobą zagrażającą życiu kotów, można ją leczyć różnymi lekami. W większości przypadków konieczna jest eutanazja, a podstawową metodą leczenia są kortykosteroidy. Jednak w ostatnich latach lek podobny do remdesiviru okazał się skuteczny w leczeniu FIP u kotów. Ten sposób leczenia jest obecnie uważany za obiecującą metodę leczenia COVID-19 u ludzi.
Kaliciwirus kotów
Istnieją dwa rodzaje zakażeń kaliciwirusowych, jeden wywoływany przez wirus powodujący problemy z górnymi drogami oddechowymi, a drugi przez bakterię. Objawy pierwszej z nich są zwykle stwierdzane w górnych drogach oddechowych, natomiast objawy drugiej – w oczach i nosie. Oba typy mogą powodować poważne choroby układu oddechowego, a także zaburzenia czynności ogólnoustrojowych i wielonarządowych. U zarażonych kotów mogą również pojawić się owrzodzenia na pysku lub ciele. Nieleczone zakażenia kaliciwirusowe mogą prowadzić do znacznej śmiertelności.
Zakażone koty wydalają duże ilości wirusa, głównie w wydzielinie jamy ustnej. Nie wiadomo jednak, jak długo wirusy te utrzymują się w organizmie kota. Wirus zazwyczaj usuwa się z organizmu kota samoistnie, chociaż w niektórych przypadkach może krążyć w dużych ilościach. Koty mogą zostać zakażone wieloma szczepami wirusa, co prowadzi do powstania cyklu zakażeń. Ponieważ wirusy RNA są podatne na replikację podatną na błędy, stale powstają warianty genetyczne, co skutkuje różną zjadliwością.
Wirus białaczki kotów
Wirus białaczki kotów (Feline leukemia virus, FeLV) jest chorobą zakaźną kotów. Do zakażenia dochodzi, gdy wirus osiągnie dawkę krytyczną lub gdy układ odpornościowy kota ulegnie osłabieniu. Wirus zaczyna wówczas replikować się w organizmie i atakować inne tkanki, w tym szpik kostny. Wirus replikuje się w tkance limfoidalnej, a następnie przemieszcza się do szpiku kostnego. Zakażone koty są zakaźne i rozsiewają wirusa poprzez ślinę, kał oraz tkankę śluzową i gruczołową. Koty te umierają w ciągu kilku lat od zakażenia.
FeLV jest odpowiedzialny za do 30% wszystkich nowotworów u kotów. Wirus jest retrowirusem specyficznym dla chromosomów, powodującym nieprawidłowości w genomie komórkowym. Na początku lat 60-tych ubiegłego wieku FeLV był główną przyczyną nowotworów układu krwiotwórczego u kotów. W tym czasie dwie trzecie przypadków chłoniaka było związanych z antygenemią spowodowaną zakażeniem FeLV. Od tego czasu w wielu badaniach zidentyfikowano potencjalne mechanizmy molekularne leżące u podstaw nowotworów limfoidalnych związanych z FeLV.
Grzybica kotów
Jeśli obawiasz się, że Twój kot może mieć grzybicę, powinieneś wiedzieć, że zakażenie to może wywoływać szereg objawów, w tym swędzące plamy, łamliwą lub odstającą sierść oraz skorupiastą lub łuszczącą się skórę. Oprócz zmian skórnych, grzybica u kotów może powodować nietypowo zabarwione futro i nadmierną pielęgnację. Objawy grzybicy kotów mogą dotyczyć nawet pazurów kota, powodując ich szorstkość i deformację.
Aby zapobiec rozprzestrzenianiu się grzybicy na inne koty, należy dokładnie czyścić powierzchnie w domu oraz prać wszelkie materiały tekstylne, pościel i odzież. Po zakończeniu leczenia należy zdezynfekować wszystkie powierzchnie i posłania roztworem wybielacza chlorowego, rozcieńczonego w stosunku 1:10 do stu procent. Jeśli masz więcej niż jednego kota, możesz rozważyć dogłębne wyczyszczenie dywanów. Podczas leczenia należy trzymać kota w odosobnieniu w jednym pomieszczeniu. Zapobiegnie to ponownemu zarażeniu.
Równie ciekawe:
